Wandelend kwamen Jan en ik terecht bij de nieuwe haven van Dordrecht. Ik had hem via via leren kennen. Jan had interesse in mijn prachtig vaderland, Perzië. Zo kwamen wij in contact. Samen met een groep nieuwkomers ging hij elke woensdagavond via Skype in gesprek over een Nederlands televisieprogramma, dat ze als opdracht van Jan moesten kijken. Jan vroeg of ik er interesse in had om er deel aan te nemen. Van “De Hokjesman”, “Man bijt Hond” en videofragmenten uit de Tweede Kamer tot “Boer zoekt Vrouw” bespraken wij alles met elkaar: nieuwe woorden, uitdrukkingen en de juiste uitspraak van de moeilijke klanken, vies of vis.
De nieuwe haven van Dordrecht heeft een authentieke sfeer. Als je goed luistert, kun je horen dat de rampzalige moord op Johan de Witt mensen nog steeds bezighoudt. De stad waar de zeilschepen vervangen werden door stoomboten. Dit allemaal gaf mij het gevoel alsof ik een handelaar was, die het rijke Dordtse verleden van de Gouden Eeuw en moderne tijden van negentiende eeuw voor de eerste keer mocht bezoeken.
We hadden ergens op een bank plaatsgenomen met uitzicht over de haven. Mooi Dordrecht, zei ik. Jan zei met trots: dat is ook zo en begon een pleidooi te houden over de geschiedenis van de oudste stad van Holland. De taallessen, mijn vrijwilligerswerk bij een kleine boekwinkel en diepe gesprekken met onder andere Jan waren op dat moment de enige middelen die ik had om toegang te krijgen tot een onbekende wereld.
Gisterenmiddag liep ik na vijf jaar weer langs de bank, waar ik ooit met Jan op had gezeten. Dankzij de taallessen, mijn vrijwilligerswerk en diepe gesprekken met onder andere Jan, kon ik mijn eigen plek in de samenleving vinden en opnieuw een bestaan opbouwen. Naast alle duale trajecten, intensieve taalcursussen en diverse arbeidsparticipatie initiatieven, vind ik dat professionals ook ervoor moeten zorgen, dat statushouders de kans krijgen om een diep gesprek te kunnen voeren met een wijs iemand zoals Jan, ergens op een bank met een uitzicht dat je aan het denken zet.
Ik zou mij graag richten op de professionals die met deze doelgroep bezig zijn. Plan je afspraak zo veel mogelijk buiten het kantoor in. Neem ze mee waar het hart van de samenleving klopt. De bibliotheek, huizen van de wijk, musea, historische plekken, etc. Een gesprek over de toekomst en het opbouwen van een bestaan maakt een betere indruk als je in contact komt met de werkelijkheid van de maatschappij waar je deel van uit wilt maken. Gun hen de tijd om te laten zien waartoe zij in staat zijn. De taalbarrière maakt de communicatie moeizaam, maar is absoluut geen reden om iemands kennis en kunde te onderschatten.
