Onlangs nam ik deel aan een indrukwekkende studiereis naar Israël, samen met een gezelschap bestaande uit Kamerleden, journalisten en beleidsmakers. De reis omvatte bezoeken aan diverse locaties en steden die allemaal het onderwerp zijn van discussie en debat. Het was een buitengewone ervaring op vele niveaus. Het reizen naar onbekende gebieden opende deuren naar nieuwe werelden, vreemde culturen en onontdekte perspectieven. Het voelde als het gebruik van een magische sleutel om gesloten deuren te openen en ons de mogelijkheid te bieden het onbekende te verkennen.
Ontmoetingen in Israël en Palestina:
Deze reis naar Israël en de Palestijnse gebieden bood mij een zeldzame kans om te luisteren naar de verhalen van degenen die het conflict rechtstreeks hebben meegemaakt en nog dagelijks ervaren. Het was een oogopenende ervaring, waarbij ik niet alleen het leed van de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog en de voortdurende angst voor raketaanvallen zag, maar ook de schrijnende situatie van vluchtelingen in Bethlehem en de uitdagingen waarmee kinderen en jongeren in de Palestijnse gebieden worstelen. Concrete ontmoetingen met jonge mensen aan beide zijden van het Israëlisch-Palestijnse conflict hebben mijn inzichten verrijkt. In Israël ontmoette ik bijvoorbeeld een jonge vrouw die zich toewijdt aan het bevorderen van interculturele uitwisselingen en vrede tussen Israëli’s en Palestijnen. Zij erkende de historische conflicten en de diepgewortelde pijn aan beide kanten, maar geloofde ook sterk in de kracht van dialoog en wederzijds respect om tot een oplossing te komen. In de Palestijnse gebieden waren er jongeren die zich inzetten voor onderwijs en empowerment van hun gemeenschap. Ondanks de vele uitdagingen, zoals beperkte middelen, bewegingsvrijheid en ongelijkheid, zagen ze onderwijs als een krachtig instrument om een betere toekomst te creëren.
Opgegroeid in Iran na de revolutie van 1979, werden we bewust afgeschermd van het Westen en alle aspecten die daarmee te maken hadden. Het heersende regime oefende strenge controle uit over de informatie die tot ons doordrong, en bepaalde gebeurtenissen, zoals het leed van de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog, werden verzwegen. Hierdoor was ik destijds niet volledig op de hoogte van de gruwelijkheden en menselijke tragedie die zich in die periode hebben voorgedaan. Bovendien hadden we beperkte toegang tot inzichten over de Joodse samenleving en cultuur, wat mijn begrip van deze wereld aanzienlijk beperkte.
Deze beperkingen hebben me doen beseffen hoe belangrijk het is om open te staan voor diverse perspectieven en ervaringen. De ontmoetingen met jongeren in Israël en Palestina deden me denken aan de dappere Iraanse jongeren in mijn thuisland, die zich eveneens inzetten voor een betere toekomst. Zij tonen moed door de haatzaaiende retoriek van de politieke leiders te trotseren en te streven naar positieve verandering. Dit gaf me een hernieuwd gevoel van solidariteit en verbondenheid tussen jongeren die ondanks verschillende achtergronden allemaal streven naar een vreedzaam Midden-Oosten.
Belang van dialoog en begrip voor vrede in het Midden-Oosten:
De jeugd speelt vaak een cruciale rol bij het vormgeven van de toekomst van een land en het bevorderen van vreedzame betrekkingen tussen volkeren. Ook in zo’n geopolitieke en complexe context als het Midden-Oosten kunnen jongeren een bron van hoop en verandering zijn. De ontmoetingen met jongeren aan beide zijden van het Israëlisch-Palestijnse conflict hebben mijn overtuiging versterkt dat dialoog en begrip de sleutel zijn tot het oplossen van dit langdurige conflict.
Terugkijkend op mijn reis, dringt het belang van vrede en stabiliteit in het Midden-Oosten meer dan ooit tot me door. Ik ben me terdege bewust van hoe politieke spanningen en vooroordelen onze visie kunnen vertroebelen. Het is pas wanneer we de moed hebben om onze verschillen te overbruggen en open te staan voor elkaars perspectieven dat we stappen kunnen zetten naar een vreedzamer Midden-Oosten. Het vergt een gedeelde verantwoordelijkheid van alle betrokkenen om een klimaat van wederzijds begrip en vertrouwen te creëren.
Ik geloof oprecht dat vrede en stabiliteit in de regio haalbaar zijn als we onze focus verleggen van verdeeldheid naar eenheid, van conflicten naar samenwerking, en van wrok naar verzoening. Het is tijd om bruggen te bouwen tussen gemeenschappen, om te luisteren naar elkaars verhalen en gezamenlijk te werken aan een vreedzame toekomst. Zoals Martin Luther King Jr. ooit zei: ‘Vrede is niet alleen een doel dat we nastreven, maar ook een middel waarmee we het bereiken.’ Laten we vreedzaam streven naar een Midden-Oosten waarin alle mensen in harmonie en veiligheid kunnen leven.
